Pierwszy longbow wykonany z leszczyny. Miałem trochę obaw czy drewno nie będzie za słabe ale niepotrzebnie. Przynajmniej do naciągu 20 kg drewno zachowuje się rewelacyjnie może nawet lepiej niż wiąz o tym profilu. Po opaleniu zero ułożenia, sam łuk bardzo leciutki, gryfy cieniutkie, że aż strach :)
Kolejny zestaw który zrobiłem jakiś czas temu i nie zdążyłem się pochwalić. Jeden łuk dla dorosłego łucznika i dwa malutkie łuki dla jego bąbli. Duży łuk wykonany z ukochanej leszczyny dwa mniejsze z równie kochanego wiązu. Przy czym jeden z listwy a drugi z zachowaniem pierwszego słoja. Zabawnie wyglądają te małe łuczki ze strzałkami… szczególnie jak strzela z niego wielki chłop :)
Jakiś czas temu popełniłem taki ciekawy zestaw. Dwa łuki angularne. Drewno wiązowe najpierw gięte na parze bez formy. Było trochę zabawy. Przy krótkich angularach dość trudno nagiąć wszystko dokładnie do osi. Liczne poprawki z użyciem opalarki i miałem coś w miarę równego. Później ścięgna jelenia. Przy dwóch łukach jest już trochę tego. Kiedy ścięgna wyschły (ok 2-3 tyg) opalarka znów idzie w ruch bo oczywiście ścięgna robią swoje i ramiona znów nie leżą dokładnie w osi. Po żmudnym profilowaniu i licznych korektach łuk wyginał się jak trzeba. Na sam koniec rowhide dla dodatkowego zabezpieczenia ścięgien i dla walorów estetycznych. Całość dopełnia skórzana rękojeść z malutkimi zdobieniami. Lubię te ludziki i hasające sarenki :)
Do zestawu dołączone strzały sosnowe spinowane i malowane na biało. Biały lotki i biały promień to wg mnie najlepsza opcja żeby szybko nie pogubić strzał (oczywiście nie w śniegu). W końcu biel daje największy kontrast z innymi kolorami.
Łuk zrobiony już jakiś czas temu ale nie było czasu żeby wstawić.
Łuk typu refleks-defleks lub defleks-refleks, nie wiem czy jest jakaś różnica, niech mądrzejsi się wypowiedzą :)
Łuk pokryty ścięgnami. Początkowo miał być bez, ale pomimo opalania refleksy na ramionach się prostowały. Ostatecznie ścięgna zrobiły swoją robotę i profil jest jak należy. Strzela się bardzo przyjemnie, dynamika łuku zadowalająca. Defleks w rękojeści nagiął się nieco niesymetrycznie wiec wygląda jakby jedno ramie było ciut mocniejsze. Grunt ze oba wyginają się równomiernie.
Pierwszy raz wykonałem tak mocny defleks w łuku z pełnym majdanem (tzn. bez pogrubiania po wyginaniu). Nie jest to rzecz prosta bo jest kawał drewna do wygięcia na małym odcinku. Trzy ściski stolarskie ledwo dały radę. Rzecz trudna le efekt bardzo fajny. Słoje ładnie się układają, równolegle do lini gięcia.
Materiał: Wiąz + ścięgna
Długość: 165cm
Siła i długość naciągu: 17kg/28″
Kolejny łuk z wiązu. W tym przypadku starałem się wycisnąć z drewna ile tylko się da. Łuk należy do tych krótszych (ok. 165cm), do tego długie niepracujące końce ramion i oczywiście opalanie z jednoczesnym nadaniem refleksu. Trochę się obawiałem, że przesadziłem ale udało się. Łuk pracuje płynnie i przyjemnie się ciągnie. Wąskie, a co za tym idzie lekkie końce ramion nie szarpią przy strzelaniu. Dzięki opaleniu brzuśca trzyma refleks mimo, że ramiona są dość obciążone.
Proces opalania. W sumie nic skomplikowanego, ale można tym zabiegiem doprowadzić do uszkodzenia łuku na późniejszym etapie.
Zauważyłem, że wiele osób szukając swojego drewnianego selfbowa (łuk z samego drewna) upiera się przy mocnych refleksach. Zgadza się, wyglądają super i jeśli są dobrze zaprojektowane poprawiają dynamikę. Osobiście uważam, że jeśli szukamy długiego łuku drewnianego na początek, dużo lepszym wyborem będą często łuki proste. Mogą być krótsze i są łatwiejsze w obsłudze.
Zastanawiam się czy da się jeszcze w jakiś sposób ulepszyć tą konstrukcję i uniknąć złamania (pomijając oczywiście gięcie i dodawanie innych materiałów). Zobaczymy, póki co nie zamierzam kończyć z tym rzemiosłem :)
Materiał: wiąz
Długość: 165 cm
Siła i długość naciągu: 18kg/28″
Rok 2017 zaczyna się całkiem dobrze, zrobiłem już 5 łuków. Wypada więc przedstawić chociaż jeden. Typowy długi łuk refleksyjny. Wykonany z wiązu, bo ten najbardziej nadaje się na wszelkie łuki gięte. Można wykonać nawet bardzo agresywne refleksy bez większego ryzyka, że drewno pęknie.
Łuk z wąskimi gryfami co widać na jednym ze zdjęć. Im mniejsza masa na końcach tym lepiej, szczególnie, że są to odcinki niepracujące. Przy tak wąskich gryfach i mocniejszym refleksie nie obędzie się bez specjalnych siodełek pod cięciwę. Wykonane z twardej grubej skóry, sprawują się rewelacyjnie i nie pozwalają na zsuniecie się cięciwy. Takie wąskie, gięte gryfy zawsze są problematyczne. Zazwyczaj bo gięciu refleksy odbiegają od osi łuku, chociaż tego nie widać. Dopiero po założeniu cięciwy okazuje się, że nie leży jak powinna. Wtedy trzeba dokonywać korekt na gorąco. Ja używam opalarki. Gięcie na parze nie ma sensu bo wcześniej wygięte gryfy pod wpływem gorącej pary częściowo wyprostowałoby się.
Łuk posiada wcięcie pod strzałę i skórzaną rękojeść. Muszę przyznać, że jest to chyba najbardziej wygodna rękojeść w mojej karierze. W połączeniu z tą konkretną skórką, chwyt jest pewny i wygodny, co jest bardzo istotne. Łuk ozdobiony motywem z liści dębu, wygląda klimatycznie. Tak sobie wyobrażam… gdyby tak pokryć cały grzbiet takim ornamentem, może kiedyś :)
Materiał: wiąz
Długość całkowita: po łuku ok 176cm
Siła i długość naciągu: 17kg/28″
© 2025 Tomasz Bolik
Theme by Anders Noren — Up ↑
